The Making of.. Jupiterpopposters

Jules in gesprek met Jules over schilderen en tekenen en de posters voor Jupiterpop.

Co Westerik projecteert zijn schetsen, tekent het tot in detail over en gaat dan schilderen. Tot nu toe heb ik vanaf een foto nagetekend en ga, wanneer ik tevreden ben met de opzet, beginnen met schilderen. De opzet (realiseer ik me nu) beschouw en noem ik geen tekening. Het is puur de opzet en hij dient ook geen ander doel. Het schilderij is een opgebouwd lichaam en de tekening is een pure en eerlijke eenheid. Vanaf een tekening werken en inkleuren?
En die tekeningen van bijvoorbeeld Jupiterpop? Die krijttekeningen. Zijn dat wel tekeningen? Of ook eigenlijk schilderijen?
Ze hebben het pure. Maar of het echt tekeningen zijn? Er wordt ontzettend veel in geboetseerd. Net als bij schilderen en mijn tekenstijl, zoals de The Siege of Tilburg tekeningen, ga ik uitersten van het werkmateriaal opzoeken… Uhm
Andere vraag: Wat is het verschil tussen twee zwarte lijnen, zelfde afmetingen en even donker, tussen olieverf en conté?
Uiteraard het materiaal. In mijn geval beschouw ik sowieso verf, en het pigment doet er even niet toe, als een vloeibare substantie en het kleeft vast op het medium. Dat heb je met krijt, potlood of conté niet. Dat moet je fixeren. En het is ook niet een substantie die je aanbrengt. Het zijn meerdere deeltjes. Die samen een geheel vormen.
En waarom is het dan eerlijker dan verf?
Alsof je binnen in de verf nog meer elementen kwijt kan en dat maakt het liegend. Potlood is in dit geval eerlijk doordat het doorzichtig is. Net als ik.. Ik kan niet goed liegen ik schiet snel in de lach of er verschijnt weer zo’n grijns op m’n gezicht.
Kunnen we dan al terug naar de vraag of die krijttekeningen, schilderijen of tekeningen zijn?
Ik denk dat het toch ook echt tekeningen zijn. Het heeft dat pure, en dat onderscheid het meer van schilderijen. Ik heb 8 februari ook een begin gemaakt met de poster voor Jupiterpop 26 maart. Deze heeft weer een echte puurheid! 
Wat heb je met die posters man!?
Vanaf het begin dat Hertz Jupiterpop werd, heb ik die posters gemaakt, met hulp van Pim en Nelis. Vanaf het seizoen 2010 / 2011, ben ik ze analoog gaan maken. Ik heb hierbij geschilderd en slordig/schetserig en erg rauw gewerkt. Vanaf de poster voor 29 januari ben ik met de beamer gaan werken en heb ik eerst een opzet gemaakt in Illustrator en daarna gebeamd. Zo behoud ik ook een duidelijk lettertype en zijn ze duidelijk. 29 januari was, bedenk ik nu karig, maar het beloofde de doorzet voor betere posters, die ik met krijt, houtskool en stift ben gaan bewerken. Bij die van 26 februari, wilde ik een echte grunge/pop benadering, veel zwart en blauw waarden, en voor 26 maart wilde ik juist die folk/acoustic benadering vooral veel sepia benadering. Vanaf dat moment zag ik alsmaar verbetering. Een grafische benadering, waarbij ik backgrounds en templates van sites combineerde, of foto’s en die helemaal ging abstraheren, zodat alleen ik nog die elementen kon benoemen. Soms zijn ze gesloten, soms erg open. Scheelt als ik er een kader omheen doe of niet. Wat ik nu met die posters doe, kon en kan ik niet met photoshop! Ze lijken echt uniek.
Alsof je meer de controle hebt gepakt.
Inderdaad. De regie is meer in de handen van de kunstenaar, tekenaar en een klein beetje de schilder. Soms begin ik eerst met de tekst en achtergrond tegelijk, en soms eerst de achtergrond en daarna de letters. Wanneer ik de basis met behulp van het ontwerp geprojecteerd met de beamer klaar heb, neem ik de regie volledig over en laat intuïtie en instinct de vrije loop. Daar komt dan weer iets interessants uit dat ik vaak niet eerder heb gedaan.

Poster voor Jupiterpop 26 januari.