Ik was na nu al twee jaar op de kunstacademie eigenlijk wel benieuwd waar de inspiratie vandaan komt. Aan wie kan ik dat beter vragen dan mezelf! Tijd voor een interview dus!
Volg onderstaande link voor het interview!
http://www.youtube.com/watch?v=KYbAodncxGc
dinsdag 14 september 2010
maandag 13 september 2010
The investigation begins!
(Alle vragen zijn voorlopig, voorbereidend onderzoek moet nog leiden tot de juiste vraag)
De tekst op mijn blog over het sociaalnetwerk Cooley, is de aftrap voor een onderzoek. Dit onderzoek betreft de toekomst van socialnetworksites. Hoe gaat dit in de nabije toekomst in zijn werk en wat moeten we ons erbij voorstellen.
Als onderzoeksproduct, en dan praat ik nota bene over mijn afstudeerpresentatie, maak ik een graphic novel over een seriemoordenaar die door middel van Cooley (fictieve socialnetworksite) zijn slachtoffers uitkiest en zelf anoniem in het systeem zit. Het verhaal symboliseert als het ware de naïviteit en onvoorzichtigheid van mensen op het internet.
Deze fascinatie komt voor uit mijn persoonlijke afkeer van socialnetworks. Het is soms onvoorstelbaar wat voor niet-nuttige informatie mensen kunnen posten. Waarom moet de hele wereld weten dat je net in de bank hebt gezeten, of je ziek bent!? (Beterschap) . Het lijkt alsmaar erger te worden maar ook dat alles juist zo vanzelf gaat en mensen alles maar accepteren. 'Gaat u akkoord met de acceptatievoorwaarden? (Die om de maand weer veranderen) "Tuurlijk ga ik akkoord! Ik ben toch naïef en heb toch niets gelezen, maar alles van mij komt toch wel op internet!"
Alle ergernis weer van me af gezet en nu weer terug naar de realiteit. Met deze thesis lijkt het me tijd voor een grondig onderzoek.
Onderwerp:
Socialnetworksites in de toekomst (Tot ongeveer 2030)
Onderzoeksvraag:
Wat is de toekomst in socialnetworksites? of Wat betekenen socialnetworksites voor de toekomst?
Nog niet duidelijk. Ik ben in ieder geval wel heel erg bewust van het terrein. Ik heb een grote hoeveelheid research materiaal al het afgelopen half jaar verzameld. Steeds komen er weer vragen bij en ik verwacht dat hier ook een centrale onderzoeksvraag uitkomt.
Sub-vragen
- Hoeveel mensen lezen daadwerkelijk de acceptatievoorwaarden? (En snappen daadwerkelijk wat er staat)
- Hoe wordt privacy tot op heden gegarandeerd?
- Zijn mensen zich over het algemeen bewust van wat ze op internet zetten?
- Wat gebeurd er met de mensen die achterblijven en geen profiel hebben op een socialnetworksite?
- Welke technologie zorgt ervoor dat men nu al non-stop op socialnetworksites kan?
- Wat kunnen we nog meer verwachten aan technologie en nieuwe gadgets om socialnetworksites mee te verrijken?
- Wat gebeurd er met de data en hoe staat het in de wet omschreven? (Profielgegevens, foto's)
- Hoe weten sommige bedrijven er misschien toch omheen te draaien?
- Hoe groot is de afstand nog tussen digitaal en realiteit? (Blenden de digitale- en echte werelden en omgevingen samen?) Dient nog beter geformuleerd te worden?
Specifieke onderzoeksterrein:
- Nabije toekomst (2030)
- Voor het onderzoek, de ontwikkelingen die in het heden afspelen
- Socialnetworksites (Hyves, Facebook, LinkedIN)
- Deelnemers van socialnetworksites (verschillende leeftijdscategorieën, verschillende sociale groepen)
Een plan van aanpak dient ook nog grondig geformuleerd te worden.
Presentatiemogelijkheden:
- Graphic Novel. Misdaad/sci-fi. Gepland voor afstuderen, scenario is in ontwikkeling
- Videobeeldmateriaal
(- Nog niet duidelijk. Zal wel een deels autonome presentatie worden)
Bezoeken:
Zeer interessant lijkt me een bezoek aan het hoofdkantoor van een socialnetworksite. Hiervoor wil ik contact leggen met het HyvesHQ. Graag wil ik een interview met een beheerder en/of ontwikkelaar van het programma.
Daarnaast korte interviews in de vorm van een korte vragenlijst / enquête verspreiden onder gebruikers van socialnetworksites. Hierin onder andere vragen of ze de acceptatieovereenkomsten hebben gelezen en zich er bewust van zijn. Registratie hiervan zou zijn in de vorm van vox-pops.
Voorlopige taken:
- Media-experts zoeken en benaderen
- U-REKA-media-solutions: http://u-reka.net/, Dennis Gloudemans, New-media expert (is benaderd. 15 oktober meeting
- Contact leggen met de Hyves organisatie
- Interviews voorbereiden:
- Hyves organisatie
- Vragenlijst voor socialnetworkgebruikers
De tekst op mijn blog over het sociaalnetwerk Cooley, is de aftrap voor een onderzoek. Dit onderzoek betreft de toekomst van socialnetworksites. Hoe gaat dit in de nabije toekomst in zijn werk en wat moeten we ons erbij voorstellen.
Als onderzoeksproduct, en dan praat ik nota bene over mijn afstudeerpresentatie, maak ik een graphic novel over een seriemoordenaar die door middel van Cooley (fictieve socialnetworksite) zijn slachtoffers uitkiest en zelf anoniem in het systeem zit. Het verhaal symboliseert als het ware de naïviteit en onvoorzichtigheid van mensen op het internet.
Deze fascinatie komt voor uit mijn persoonlijke afkeer van socialnetworks. Het is soms onvoorstelbaar wat voor niet-nuttige informatie mensen kunnen posten. Waarom moet de hele wereld weten dat je net in de bank hebt gezeten, of je ziek bent!? (Beterschap) . Het lijkt alsmaar erger te worden maar ook dat alles juist zo vanzelf gaat en mensen alles maar accepteren. 'Gaat u akkoord met de acceptatievoorwaarden? (Die om de maand weer veranderen) "Tuurlijk ga ik akkoord! Ik ben toch naïef en heb toch niets gelezen, maar alles van mij komt toch wel op internet!"
Alle ergernis weer van me af gezet en nu weer terug naar de realiteit. Met deze thesis lijkt het me tijd voor een grondig onderzoek.
Onderwerp:
Socialnetworksites in de toekomst (Tot ongeveer 2030)
Onderzoeksvraag:
Wat is de toekomst in socialnetworksites? of Wat betekenen socialnetworksites voor de toekomst?
Nog niet duidelijk. Ik ben in ieder geval wel heel erg bewust van het terrein. Ik heb een grote hoeveelheid research materiaal al het afgelopen half jaar verzameld. Steeds komen er weer vragen bij en ik verwacht dat hier ook een centrale onderzoeksvraag uitkomt.
Sub-vragen
- Hoeveel mensen lezen daadwerkelijk de acceptatievoorwaarden? (En snappen daadwerkelijk wat er staat)
- Hoe wordt privacy tot op heden gegarandeerd?
- Zijn mensen zich over het algemeen bewust van wat ze op internet zetten?
- Wat gebeurd er met de mensen die achterblijven en geen profiel hebben op een socialnetworksite?
- Welke technologie zorgt ervoor dat men nu al non-stop op socialnetworksites kan?
- Wat kunnen we nog meer verwachten aan technologie en nieuwe gadgets om socialnetworksites mee te verrijken?
- Wat gebeurd er met de data en hoe staat het in de wet omschreven? (Profielgegevens, foto's)
- Hoe weten sommige bedrijven er misschien toch omheen te draaien?
- Hoe groot is de afstand nog tussen digitaal en realiteit? (Blenden de digitale- en echte werelden en omgevingen samen?) Dient nog beter geformuleerd te worden?
Specifieke onderzoeksterrein:
- Nabije toekomst (2030)
- Voor het onderzoek, de ontwikkelingen die in het heden afspelen
- Socialnetworksites (Hyves, Facebook, LinkedIN)
- Deelnemers van socialnetworksites (verschillende leeftijdscategorieën, verschillende sociale groepen)
Een plan van aanpak dient ook nog grondig geformuleerd te worden.
Presentatiemogelijkheden:
- Graphic Novel. Misdaad/sci-fi. Gepland voor afstuderen, scenario is in ontwikkeling
- Videobeeldmateriaal
(- Nog niet duidelijk. Zal wel een deels autonome presentatie worden)
Bezoeken:
Zeer interessant lijkt me een bezoek aan het hoofdkantoor van een socialnetworksite. Hiervoor wil ik contact leggen met het HyvesHQ. Graag wil ik een interview met een beheerder en/of ontwikkelaar van het programma.
Daarnaast korte interviews in de vorm van een korte vragenlijst / enquête verspreiden onder gebruikers van socialnetworksites. Hierin onder andere vragen of ze de acceptatieovereenkomsten hebben gelezen en zich er bewust van zijn. Registratie hiervan zou zijn in de vorm van vox-pops.
Voorlopige taken:
- Media-experts zoeken en benaderen
- U-REKA-media-solutions: http://u-reka.net/, Dennis Gloudemans, New-media expert (is benaderd. 15 oktober meeting
- Contact leggen met de Hyves organisatie
- Interviews voorbereiden:
- Hyves organisatie
- Vragenlijst voor socialnetworkgebruikers
zondag 12 september 2010
Interview met mezelf
In de tussentijd ben ik ook bij mezelf nagegaan waar die fascinatie en inspiratie vandaan komt tot het scheppen van een beeld van de nabije toekomst, waarin een socialnetworksite centraal staat. Aan wie kan ik dit beter vragen dan: Mezelf!
Voor de praktische kant van de minor Sound and Image, houd ik een interview met mezelf. Hierin vraag ik hoe ik te werk ga en hoe ik me laat inspireren. Ook verklaar ik mijn fascinatie voor socialnetworksites en de nabije toekomst.
Onderstaand is het uitgewerkte interview, volgende week moet de film klaar zijn:
Wat zijn je artistieke invloeden?
Voornamelijk striptekenaars en fotograven. Ten eerste ben ik ontzettend slecht in namen dus ik zou soms niet weten bij welke tekenaar of schilders ik zo nu en dan eens kijk hoe hun te werk gaan.
Ik werk meer vanuit thema’s. Bijzonder fascinerend vind ik oorlogen, de nabije toekomst en nieuwe technologieën
Laten we beginnen met het eerste thema: Oorlogen. Heeft het je altijd al gefascineerd?
Jazeker. Als klein kind was ik al geboeid door leraren die goed konden vertellen. En als klein kind klinkt het allemaal wel macho. Je speelt in het bos oorlogje met vriendjes en wou we zitten in een veldslag.
Halverwege de middelbare school drong ook de andere kant van oorlog heel erg door. Dat het niet goed is om oorlog te voeren en dat er veel slachtoffers vallen. Geschiedenis boeide me zelfs zo, dat ik de geschiedenisleraaropleiding volgde in Tilburg en daar ging ik er uiteraard nog meer op in. Toen ik zelf voor de klas moest staan stond ik uiteindelijk zelf te vertellen. Toen drong ook het besef door waarom niet alle verhalen me boeiden. Het was te ver van Nederland, en ik had het nooit meegemaakt.
Daar zat toen een geruime tijd tussen, iets van 5 jaar en toen begon het me weer te boeien.
Dat is dus nu ongeveer en begon daar ook The Siege of Tilburg?
In een zekere zin wel. Ik begon met een tekening van een gebouw van Tilburg, dat is de stadsheer met uitzicht vanaf het station, om een indruk te krijgen van na een apocalypse. Daar bleef het heel even bij. Ik begon me toen te verdiepen in het beleg van Sarajevo. Het leek zo onvoorstelbaar en niet van deze tijd dat een stad 44 maanden belegerd werd. Toen verdiepte ik me steeds meer in oorlogen en vooral die van de laatste 20 jaar.
Ik begreep na wat onderzoek ook eindelijk Miss Sarajevo van U2. Het was oorspronkelijk een documentaire van Brian Eno over de opgekomen underground kunstcultuur en de emoties van mensen die 10 keer zo erg worden beleefd tijdens een oorlog. Dat vond ik nog het meest fascinerend van allemaal. Die… psycho-sociale dynamiek van een bevolking ten tijde van spanning en oorlog.
Vanaf dat grondige onderzoek begon ik met een voorstelling van een oorlog in mijn omgeving. We verdiepen ons er over het algemeen niet zo snel in, we zappen liever snel door naar MTV bij wijze van spreken. Het is zo ver van ons bed, dus waarom zouden we ons er druk over maken, de mens is een getrainde chaos-freak. Chaos, reclame, chaos, reclame
Hoe laat je je inspireren voor The Siege of Tilburg?
Ik ga meestal iets van 3 uurtjes de straat op om te fotograferen. Ik zet mijn mp3 speler op met sfeermuziek.. Soundtracks als uhm:.. Black Hawk Down, CNC 3, Running Scared, ik probeer in een soort van halve trip te komen en dan ook daadwerkelijk een oorlog vast te leggen.
Thuis bekijk ik voor ik ga tekenen een berg oorlogsfoto’s, kijk een docu of lees DMZ van Brian Wood, over de tweede Amerikaanse burgeroorlog en dan ga ik beginnen met tekenen. Beetje afhankelijk van de locatie en wat voor verhaal ik in gedachten heb voor die plek, verwerk ik street-art in de tekening. Local graffiti verwerk ik dus ook naar hartelust, maar als ode dus.
Je thema’s hebben ook erg te maken met de toekomst.
Klopt. Dat is misschien wel het centrale thema waaruit alles voortkomt.
Wat fascineert je zo aan de toekomst?
Let wel, de nabije toekomst. Voor de millenniumwisseling was iedereen al aan het fantaseren over het jaar 2000. Zouden we vliegende auto’s hebben en dat was al DE TOEKOMST, snap je? Uiteindelijk is het niet eens zo snel gegaan met die ontwikkelingen. Visueel verloopt het heel erg traag. In sommige films is dit ook heel goed verwerkt. Zelf ben ik helemaal weg van Minority Report en A.I..
Het is ook onvoorspelbaar met alle politieke ontwikkelingen. Je maakt eerder meerdere scenario’s.
En voorspel je negatieve of positieve ontwikkelingen?
Haha BEHOLD!!!! The Future!!!!
Ik ben een contrast denker, ik zie slechte ontwikkelingen en goede ontwikkelingen. Vaak ook slechte ontwikkelingen door goede bedoelingen.
Maar ik trek het ook over zijn algemeenheid. Noem me een realistisch-futurist. Niet voor elk onderwerp en op dit moment zijn het ook nog maar twee onderwerpen. Met name ook de interesse voor socialnetworksites.
Hoe laat je je daarvoor inspireren?
Ja nu,.. Dit is begonnen vanuit de sociale netwerksites. Ik ergerde me heel erg aan die nutteloze wist je datjes en watjes, wat mensen allemaal posten. Zulke onzin! Tenminste ik zag door zoveel onzin, het interessante niet meer. Dus toen begon de kritiek op te komen. Ik las niet lang daarna the Surrogates van Robert Venditti en Brett Weldelle. Hier zag ik een felle kritiek op SecondLife in. Ja hoe het daarna ging rollen?... Verschillende films die ik bekritiseerde en aandachtig keek, zoals ik al zei Minority Report, Deja Vu, I Robot, The Dark Knight, maar ook bijna pulp. L.A. Confidential, Lucky Number Slevin. Weer een dijk aan strips. Uhm… 100Bullets, SIN CITY, Blacksad, vooral het crime noir. Toen begon het idee te leven voor,.. MIJN verhaal, .. begon ik te schetsen, legde het voor aan verschillende docenten en die verwijzen je weer door naar filosofen als Peter Sloterdijk,Joep van Dohmen, en ja dan begint het te leven.
Het lijkt me dat die thema’s eigenlijk toch ook best dicht bij elkaar liggen nietwaar?
Ja inprincipe wel. Ik onderzoek een thema; oorlog wat scheelt eraan? De nabije toekomst ziet er niet zo rooskleurig uit, wat scheelt eraan? Sociale netwerksites irriteer ik me aan, wat scheelt eraan? Snap je? Het ontdekken en daarna de spielerei. En die spielerei in een narratieve vorm. Maar door die narrativiteit bouw ik ook een verloop op snap je? Na constructie, komt destructie en na destructie komt weer reconstructie of zelfs weer constructie. En dat maak ik…, voor mijn gevoel,… op die manier het beste duidelijk,
Heb je overigens ook muziek opstaan tijdens het tekenen van de graphic novel?
Oh zeker! Ja, ja zeker,.. uhm. Vooral Soundtracks van thrillers. Favorieten onder het tekenen zijn vooral The Dark Knight, Inception, uhm… Heavy Rain soundtrack, dat is overigens een game. Games zijn wat dat betreft ook een gruwelijke inspiratiebron. Toevallig zit in Heavy Rain ook die technologie die ik in de graphic novel wil verwerken en ja als het zo’n donkere noir sfeer ademt, die combinatie is gewoon meesterlijk. Ja hetzelfde als met het tekenen van Tilburg. Sfeermuziek om me beter in te leven en te verplaatsen in het verhaal.
Einde moet nog mooi afgerond worden. Waar bronnen of inspiratie worden genoemd, verschijnt een fragment even in beeld en wordt er weer overgegaan naar het interview.
Voor de praktische kant van de minor Sound and Image, houd ik een interview met mezelf. Hierin vraag ik hoe ik te werk ga en hoe ik me laat inspireren. Ook verklaar ik mijn fascinatie voor socialnetworksites en de nabije toekomst.
Onderstaand is het uitgewerkte interview, volgende week moet de film klaar zijn:
Wat zijn je artistieke invloeden?
Voornamelijk striptekenaars en fotograven. Ten eerste ben ik ontzettend slecht in namen dus ik zou soms niet weten bij welke tekenaar of schilders ik zo nu en dan eens kijk hoe hun te werk gaan.
Ik werk meer vanuit thema’s. Bijzonder fascinerend vind ik oorlogen, de nabije toekomst en nieuwe technologieën
Laten we beginnen met het eerste thema: Oorlogen. Heeft het je altijd al gefascineerd?
Jazeker. Als klein kind was ik al geboeid door leraren die goed konden vertellen. En als klein kind klinkt het allemaal wel macho. Je speelt in het bos oorlogje met vriendjes en wou we zitten in een veldslag.
Halverwege de middelbare school drong ook de andere kant van oorlog heel erg door. Dat het niet goed is om oorlog te voeren en dat er veel slachtoffers vallen. Geschiedenis boeide me zelfs zo, dat ik de geschiedenisleraaropleiding volgde in Tilburg en daar ging ik er uiteraard nog meer op in. Toen ik zelf voor de klas moest staan stond ik uiteindelijk zelf te vertellen. Toen drong ook het besef door waarom niet alle verhalen me boeiden. Het was te ver van Nederland, en ik had het nooit meegemaakt.
Daar zat toen een geruime tijd tussen, iets van 5 jaar en toen begon het me weer te boeien.
Dat is dus nu ongeveer en begon daar ook The Siege of Tilburg?
In een zekere zin wel. Ik begon met een tekening van een gebouw van Tilburg, dat is de stadsheer met uitzicht vanaf het station, om een indruk te krijgen van na een apocalypse. Daar bleef het heel even bij. Ik begon me toen te verdiepen in het beleg van Sarajevo. Het leek zo onvoorstelbaar en niet van deze tijd dat een stad 44 maanden belegerd werd. Toen verdiepte ik me steeds meer in oorlogen en vooral die van de laatste 20 jaar.
Ik begreep na wat onderzoek ook eindelijk Miss Sarajevo van U2. Het was oorspronkelijk een documentaire van Brian Eno over de opgekomen underground kunstcultuur en de emoties van mensen die 10 keer zo erg worden beleefd tijdens een oorlog. Dat vond ik nog het meest fascinerend van allemaal. Die… psycho-sociale dynamiek van een bevolking ten tijde van spanning en oorlog.
Vanaf dat grondige onderzoek begon ik met een voorstelling van een oorlog in mijn omgeving. We verdiepen ons er over het algemeen niet zo snel in, we zappen liever snel door naar MTV bij wijze van spreken. Het is zo ver van ons bed, dus waarom zouden we ons er druk over maken, de mens is een getrainde chaos-freak. Chaos, reclame, chaos, reclame
Hoe laat je je inspireren voor The Siege of Tilburg?
Ik ga meestal iets van 3 uurtjes de straat op om te fotograferen. Ik zet mijn mp3 speler op met sfeermuziek.. Soundtracks als uhm:.. Black Hawk Down, CNC 3, Running Scared, ik probeer in een soort van halve trip te komen en dan ook daadwerkelijk een oorlog vast te leggen.
Thuis bekijk ik voor ik ga tekenen een berg oorlogsfoto’s, kijk een docu of lees DMZ van Brian Wood, over de tweede Amerikaanse burgeroorlog en dan ga ik beginnen met tekenen. Beetje afhankelijk van de locatie en wat voor verhaal ik in gedachten heb voor die plek, verwerk ik street-art in de tekening. Local graffiti verwerk ik dus ook naar hartelust, maar als ode dus.
Je thema’s hebben ook erg te maken met de toekomst.
Klopt. Dat is misschien wel het centrale thema waaruit alles voortkomt.
Wat fascineert je zo aan de toekomst?
Let wel, de nabije toekomst. Voor de millenniumwisseling was iedereen al aan het fantaseren over het jaar 2000. Zouden we vliegende auto’s hebben en dat was al DE TOEKOMST, snap je? Uiteindelijk is het niet eens zo snel gegaan met die ontwikkelingen. Visueel verloopt het heel erg traag. In sommige films is dit ook heel goed verwerkt. Zelf ben ik helemaal weg van Minority Report en A.I..
Het is ook onvoorspelbaar met alle politieke ontwikkelingen. Je maakt eerder meerdere scenario’s.
En voorspel je negatieve of positieve ontwikkelingen?
Haha BEHOLD!!!! The Future!!!!
Ik ben een contrast denker, ik zie slechte ontwikkelingen en goede ontwikkelingen. Vaak ook slechte ontwikkelingen door goede bedoelingen.
Maar ik trek het ook over zijn algemeenheid. Noem me een realistisch-futurist. Niet voor elk onderwerp en op dit moment zijn het ook nog maar twee onderwerpen. Met name ook de interesse voor socialnetworksites.
Hoe laat je je daarvoor inspireren?
Ja nu,.. Dit is begonnen vanuit de sociale netwerksites. Ik ergerde me heel erg aan die nutteloze wist je datjes en watjes, wat mensen allemaal posten. Zulke onzin! Tenminste ik zag door zoveel onzin, het interessante niet meer. Dus toen begon de kritiek op te komen. Ik las niet lang daarna the Surrogates van Robert Venditti en Brett Weldelle. Hier zag ik een felle kritiek op SecondLife in. Ja hoe het daarna ging rollen?... Verschillende films die ik bekritiseerde en aandachtig keek, zoals ik al zei Minority Report, Deja Vu, I Robot, The Dark Knight, maar ook bijna pulp. L.A. Confidential, Lucky Number Slevin. Weer een dijk aan strips. Uhm… 100Bullets, SIN CITY, Blacksad, vooral het crime noir. Toen begon het idee te leven voor,.. MIJN verhaal, .. begon ik te schetsen, legde het voor aan verschillende docenten en die verwijzen je weer door naar filosofen als Peter Sloterdijk,Joep van Dohmen, en ja dan begint het te leven.
Het lijkt me dat die thema’s eigenlijk toch ook best dicht bij elkaar liggen nietwaar?
Ja inprincipe wel. Ik onderzoek een thema; oorlog wat scheelt eraan? De nabije toekomst ziet er niet zo rooskleurig uit, wat scheelt eraan? Sociale netwerksites irriteer ik me aan, wat scheelt eraan? Snap je? Het ontdekken en daarna de spielerei. En die spielerei in een narratieve vorm. Maar door die narrativiteit bouw ik ook een verloop op snap je? Na constructie, komt destructie en na destructie komt weer reconstructie of zelfs weer constructie. En dat maak ik…, voor mijn gevoel,… op die manier het beste duidelijk,
Heb je overigens ook muziek opstaan tijdens het tekenen van de graphic novel?
Oh zeker! Ja, ja zeker,.. uhm. Vooral Soundtracks van thrillers. Favorieten onder het tekenen zijn vooral The Dark Knight, Inception, uhm… Heavy Rain soundtrack, dat is overigens een game. Games zijn wat dat betreft ook een gruwelijke inspiratiebron. Toevallig zit in Heavy Rain ook die technologie die ik in de graphic novel wil verwerken en ja als het zo’n donkere noir sfeer ademt, die combinatie is gewoon meesterlijk. Ja hetzelfde als met het tekenen van Tilburg. Sfeermuziek om me beter in te leven en te verplaatsen in het verhaal.
Einde moet nog mooi afgerond worden. Waar bronnen of inspiratie worden genoemd, verschijnt een fragment even in beeld en wordt er weer overgegaan naar het interview.
woensdag 1 september 2010
WWW: Cooley
WWW: Cooley: "Cooley Van Wikipedia, de vrije encyclopedie Cooley (uitgespr. Koewlie) is een sociaalnetwerksite geheel gericht op interrealiteit. De vir..."
Cooley
Cooley
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cooley (uitgespr. Koewlie) is een sociaalnetwerksite geheel gericht op interrealiteit. De virtuele en werkelijke wereld zijn in Cooley compleet met elkaar vermengd. Het wordt wereldwijd gebruikt en is zeer populair onder mensen tussen de 20 en 40 jaar. Sinds juni 2028 bestaat er een Nederlandstalige versie. Met de komst van IDAPP (Identity Application),en AR-technologie (Augmented Reality) eind maart 2028, groeide het aantal gebruikers met een gemiddelde van 800.000 nieuwe aanmeldingen per dag. Sinds augustus 2030 zit Cooley al op meer dan 900 miljoen gebruikers.
Tegenstanders van de sociaalnetwerksite noemen het liever Cool-Eye. Dit slaat op de kritiek dat IDAPP en Cooley, aangesloten zit op het wereldwijd surveillancenet.
Cooley is vrijelijk vernoemd naar Charles Horton Cooley. Vooral bekend om zijn ‘Looking-glass self’. Het oordeel dat we over onszelf hebben wordt in hoge mate beïnvloed door hoe we denken dat anderen over onszelf oordelen.
IDAPP maakt het mogelijk om gedachtegangen op te vangen en om te zetten in beeld. Deze beelden zijn toegankelijk voor andere geregistreerde gebruikers van Cooley. In eerdere sociaalnetwerksites zoals; Twitter, Facebook en Hyves, kon de gebruiker zijn of haar gemoedstoestand aangeven.
Deze applicatie is een zeer geavanceerde ontwikkeling in de elektro-encefalografie en ook mede mogelijk gemaakt door Cooley. Tussen 2015 en 2025 stagneerde het onderzoek en innovatie in de medische wereld door slechte financiering. Aan het begin van de twintiger jaren zochten sociaalnetwerksites naar manieren om winst te kunnen maken en veel gebruikers te werven. Het toen nog net nieuw opgerichte Cooley ontdekte dat de innovatie moest neerkomen op een begrip uit de vorige eeuw; automatisering. Een applicatie die ervoor kon zorgen dat de gebruiker niets meer hoefde in te voeren op zijn of haar profiel; gemoedstoestand, gedachten, bezigheden en locatie, zou de doorbraak betekenen voor Cooley. Cooley subsidieerde onderzoek in de elektro-encefalografie, op voorwaarde dat er een applicatie voor Cooley beschikbaar zou komen. Bij het onderzoek naar gedachten kwam men niet verder dan schimmen en interpretaties. Onderzoek naar gemoedstoestanden slaagde daarentegen volledig. Gebruikers konden vlagen van gedachten en de gemoedstoestanden, omgezet in beeld, van andere gebruikers uiteindelijk op het profiel van de gebruiker terugzien. Vrij snel na de release van deze IDAPP, introduceerde Cooley bijbehorende AR-lenzen. AR-headmounted display bestond al voor brillen, maar pas sinds 2025 werden de AR-lenzen goed ontwikkeld. Na de introductie van IDAPP nam het aantal gebruikers van Cooley razendsnel toe en streef Facebook en MarC, de toen voornaamste socialnetworksites, voorbij.
Het onderzoek verliep na deze vindingen weer verder maar Cooley was meer dan tevreden met de mogelijkheden van het programma. Met de meer onduidelijke gedachten konden gebruikers vrijer anticiperen op de andere gebruiker.
Met deze gadget konden zelfs genante taboes doorbroken worden. Zeer snel raakten gebruikers namelijk aan hun IDAPP gewend en lieten deze constant aanstaan. Zo kwam het voor dat gebruikers hun IDAPP aan hadden staan wanneer er genante gedachten speelden zoals de stoelgang, jeuk op genante plekken van het lichaam, of gedachte over een andere persoon. Onoplettende gebruikers hadden hun IDAPP aanstaan tijdens seksuele activiteiten. Aanvankelijk kwam er veel kritiek op dit soort voorvallen en tegenstanders vonden dat IDAPP verboden moest worden. Daar tegenover stond een groep voorstanders die een grote waardering had voor de openheid, die deze applicatie verschafte. Deze groep woog uiteindelijk zwaarder en steeds meer gebruikers hielden hun IDAPP constant online.
Al snel maakte Cooley de IDAPP gratis in de vorm van een klein sieraad en te zijner tijd een aantrekkelijk bod voor een uitgebreider sieraad dat de gebruikers zelf konden laten maken bij aangesloten winkelketens. Lenzen en brillen werden gratis geleverd
De openheid werd nog groter, toen eind 2029 Cooley en het WorldWideSurveillanceNET (WWSN) een overeenkomst sloten. Cooley werd vanaf toen op het wereldwijd surveillancenet aangesloten. Gebruikers konden nu ook de handelingen van andere gebruikers, live volgen.
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cooley (uitgespr. Koewlie) is een sociaalnetwerksite geheel gericht op interrealiteit. De virtuele en werkelijke wereld zijn in Cooley compleet met elkaar vermengd. Het wordt wereldwijd gebruikt en is zeer populair onder mensen tussen de 20 en 40 jaar. Sinds juni 2028 bestaat er een Nederlandstalige versie. Met de komst van IDAPP (Identity Application),en AR-technologie (Augmented Reality) eind maart 2028, groeide het aantal gebruikers met een gemiddelde van 800.000 nieuwe aanmeldingen per dag. Sinds augustus 2030 zit Cooley al op meer dan 900 miljoen gebruikers.
Tegenstanders van de sociaalnetwerksite noemen het liever Cool-Eye. Dit slaat op de kritiek dat IDAPP en Cooley, aangesloten zit op het wereldwijd surveillancenet.
Cooley is vrijelijk vernoemd naar Charles Horton Cooley. Vooral bekend om zijn ‘Looking-glass self’. Het oordeel dat we over onszelf hebben wordt in hoge mate beïnvloed door hoe we denken dat anderen over onszelf oordelen.
IDAPP maakt het mogelijk om gedachtegangen op te vangen en om te zetten in beeld. Deze beelden zijn toegankelijk voor andere geregistreerde gebruikers van Cooley. In eerdere sociaalnetwerksites zoals; Twitter, Facebook en Hyves, kon de gebruiker zijn of haar gemoedstoestand aangeven.
Deze applicatie is een zeer geavanceerde ontwikkeling in de elektro-encefalografie en ook mede mogelijk gemaakt door Cooley. Tussen 2015 en 2025 stagneerde het onderzoek en innovatie in de medische wereld door slechte financiering. Aan het begin van de twintiger jaren zochten sociaalnetwerksites naar manieren om winst te kunnen maken en veel gebruikers te werven. Het toen nog net nieuw opgerichte Cooley ontdekte dat de innovatie moest neerkomen op een begrip uit de vorige eeuw; automatisering. Een applicatie die ervoor kon zorgen dat de gebruiker niets meer hoefde in te voeren op zijn of haar profiel; gemoedstoestand, gedachten, bezigheden en locatie, zou de doorbraak betekenen voor Cooley. Cooley subsidieerde onderzoek in de elektro-encefalografie, op voorwaarde dat er een applicatie voor Cooley beschikbaar zou komen. Bij het onderzoek naar gedachten kwam men niet verder dan schimmen en interpretaties. Onderzoek naar gemoedstoestanden slaagde daarentegen volledig. Gebruikers konden vlagen van gedachten en de gemoedstoestanden, omgezet in beeld, van andere gebruikers uiteindelijk op het profiel van de gebruiker terugzien. Vrij snel na de release van deze IDAPP, introduceerde Cooley bijbehorende AR-lenzen. AR-headmounted display bestond al voor brillen, maar pas sinds 2025 werden de AR-lenzen goed ontwikkeld. Na de introductie van IDAPP nam het aantal gebruikers van Cooley razendsnel toe en streef Facebook en MarC, de toen voornaamste socialnetworksites, voorbij.
Het onderzoek verliep na deze vindingen weer verder maar Cooley was meer dan tevreden met de mogelijkheden van het programma. Met de meer onduidelijke gedachten konden gebruikers vrijer anticiperen op de andere gebruiker.
Met deze gadget konden zelfs genante taboes doorbroken worden. Zeer snel raakten gebruikers namelijk aan hun IDAPP gewend en lieten deze constant aanstaan. Zo kwam het voor dat gebruikers hun IDAPP aan hadden staan wanneer er genante gedachten speelden zoals de stoelgang, jeuk op genante plekken van het lichaam, of gedachte over een andere persoon. Onoplettende gebruikers hadden hun IDAPP aanstaan tijdens seksuele activiteiten. Aanvankelijk kwam er veel kritiek op dit soort voorvallen en tegenstanders vonden dat IDAPP verboden moest worden. Daar tegenover stond een groep voorstanders die een grote waardering had voor de openheid, die deze applicatie verschafte. Deze groep woog uiteindelijk zwaarder en steeds meer gebruikers hielden hun IDAPP constant online.
Al snel maakte Cooley de IDAPP gratis in de vorm van een klein sieraad en te zijner tijd een aantrekkelijk bod voor een uitgebreider sieraad dat de gebruikers zelf konden laten maken bij aangesloten winkelketens. Lenzen en brillen werden gratis geleverd
De openheid werd nog groter, toen eind 2029 Cooley en het WorldWideSurveillanceNET (WWSN) een overeenkomst sloten. Cooley werd vanaf toen op het wereldwijd surveillancenet aangesloten. Gebruikers konden nu ook de handelingen van andere gebruikers, live volgen.
Abonneren op:
Posts (Atom)